TEOLOJİDEN BİLİME AÇILAN KAPI : ÜNİVERSİTELER

Avrupa’da dinsel öğretim kurumları çevresinde doğan üniversite, o dönem, başka ülkeden gelmiş bilim adamlarının yabancı ülkede dayanışma için oluşturduğu topluluk anlamında kullanılıyordu.

12. Yüzyıl sonları İtalya’da, Lombardlar, Toscanalılar, Romalılar ve Fransız-Alman-İngilizlerin oluşturduğu 4 üniversite vardı. 14. Yüzyılda “üniversite”, artık öğretmen ve bilim adamlarından oluşan, sivil otorite ve kilisece tanınan bir topluluktu. Soyluların çocukları yüksek öğrenime heveslendikçe, üniversite kilise elemanlarına özgü olmaktan çıktı. 1600’de üniversitelerde, eğitimli ancak modern bilimin doğuşunu desteklemekten çok, onu egemen felsefe ve din adına tehdit olarak gören bir grup oluştu. Galileo, en önemli eserini üniversite profesörü olarak değil bir dükün matematikçisi olarak yayımlayabildi. Kimi hekimler dışında önde gelen hiçbir bilim adamı üniversite kürsüsü sahibi değildi. Bilimsel çaba üniversiteler sayesinde değil onların muhalefetine rağmen gerçekleştirildi. Çalışma giderek bilimsel dernek ve akademilere kaydı. Üniversiteler ancak Aydınlanma dönemiyle, Hıristiyanlık çevresinde örgütlenmiş güç olmaktan, bilimi temel alan kültür merkezlerine dönüştü.

O günün İslam dünyasında kapanırken Avrupa’da gelişen üniversite; insan gruplarının belleğini taşımakta, geliştirmekte ve bilgi üretmede bugün hangi noktada?

GELECEK KONU BAŞLIĞI

O GÜN TANINAN HAKLARA İNGİLİZ YURTTAŞLARI HALA SAHİP : MAGNA CHARTA